یه چند هفته ست که خیلی احساس تنبلی می کنم و این هفته آخر هم دیگه دارم از پا در میام.
چرا؟
همیشه فکر می کردم کمی تنبلم،اما حالا دقیقا حساب کردم و متوجه شدم که خیلی کار میکنم.
ببین ما تو ایران 72میلیون جمعیت داریم که13میلیون اینها بازنشسته هستند.
پس میمونه 59میلیون نفر.از این تعداد،24میلیون دانش آموز و دانشجو هستند.
یعنی برای انجام کارا فقط35میلیون نفر میمونن.
تعداد10میلیون نفر هم توی ادارات دولتی شاغلن که خب عملا کاری انجام نمیدن .
پس برای پیش بردن کارا فقط 25میلیون نفر باقی می مونن.
ازاین25میلیون نفر هم 4میلیون نفر نماینده مجلس و وابسته اونها هستند.
پس فقط21میلیون باقی می مونه و اگه بدونیم که 17میلیون آدم جویای کارداریم،معنیش این خواهد بود که کل کارهای مملکت رو 4میلیون نفر دارن انجام میدن.
اما حدود 2میلیون نفر هم نیروهای مسلح داریم و این یعنی 2میلیون نفر نیروی کارباقی می مونن.
از بین این 2میلیون،900646نفر عضوپلیس و وزارت اطلاعات هستن که وظیفشون چیز دیگس،پس کلا می مونیم 1003531نفر.
حالا این وسط 876649نفر بیمار داریم که قدرت کار ندارن و بار کارای کشورافتاده رو دوش 200806نفر.
فراموش کردم که بگم ما 186806نفر هم ممنوع القلم،ممنوع التصویر،ممنوع الصدا و دیگر انواع زندانی داریم.
پس کل کارای کشور افتاده رو دوش14نفر.
از این 14تا،12تاشون عضو شورای نگهبان هستن.
پس نتیجه میگیریم که کل کارای کشور رو من و تو باید انجام بدیم.
تو هم که نشستی داری نت گردی میکنی!
پس فقط می مونم من
:: بازدید از این مطلب : 195
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
